Na początek mam kilka spraw organizacyjnych. Po
pierwsze, Gosia podjęła się zilustrowania postaci opowiadania "Ulicy
Scar'ów". Wysłałam jej już opisy, więc pozostało nam tylko czekać na
efekty Jej pracy. Po drugie, poprosiłam Gabrysię o pomoc w wykonaniu
nowego nagłówka. Takiego, który pozostanie na długi czas, a że nie
jestem jakoś specjalnie uzdolniona plastycznie, to pomoc naprawdę by mi
się przydała. Moja wizja obejmuje minimalizm, błękity oraz kwiaty, sama
jestem ciekawa jak to wszystko będzie wyglądało. Niedługo w moje ręce
wpadną szkice, jestem pewna, że będą wspaniałe. Jeżeli będę miała taką
możliwość, postaram dzielić się z Wami na bieżąco postępami obu prac. Ja
za to, muszę usiąść i napisać nowy rozdział opowiadania. Zastanawiam
się, czy by tu nie spaprać bohaterom życia, ale nie będę aż tak okrutna
:D.
Dzisiejsza notka jest
typową
'sklejką' wszystkiego, przepraszam Was za to, ale w tym tygodniu mam od
groma wszelkich klasówek i sprawdzianów, a na koniec roku przydałoby się
jeszcze postarać. Mam nadzieję, że chociaż takie niedokładne i krótkie
przemyślenia wynagrodzą mój chwilowy brak czasu. Miłego dnia!
Porozmawiajmy dziś o ciężkim życiu osób pozornie idealnych.
W takim środowisku jak klasa, szkoła, jesteśmy osobami względnie anonimowymi, znanymi jedynie z wyglądu. Wszyscy naokoło patrzą na to, że jesteś ładna/przystojny. Widzą, powierzchownie, dobre kontakty z rodzicami, sukcesy w konkursach.
A co się dzieje naprawdę?
Czasami
nie zdajemy sobie sprawy, jak rozbudowana jest struktura naszego życia.
I jak inni je postrzegają. Tak naprawdę, jesteśmy istotami mega
ciekawskimi, chcemy wiedzieć co myślą o nas inni. To trochę gubi i nas, i
innych. Prawda jest taka, że większość rówieśników zwraca uwagę jedynie
na nasz wygląd zewnętrzny, od razu uznaje: Ona to jest idealna, chciałabym być jak ona, ma perfekcyjne życie, czego jeszcze narzeka...
Droga młodzieży, jak można oceniać kogoś, nie poznawszy jego problemów,
tego, z czym zmaga się na co dzień i z czym musi sobie radzić?
Uważasz, że jakaś dziewczyna ma świetne kontakty z rodzicami.
Zazdrościsz jej.
Nie wiesz, że ona nigdy nie rozmawiała z nimi o tym, co czuje.
Obgadujesz kogoś, bo jest chudy.
Zazdrościsz.
Nie wiesz, że włożyła wiele pracy w swój wygląd.
Nie wiesz, że biegała, ćwiczyła, odżywiała się zdrowo.
Szczerze nie rozumiem ludzi, którym tak łatwo przychodzi powiedzenie o kimś - idealny. Nigdy nie powinniśmy chcieć żyć życiem innych. Nie wiemy przez co przeszli, przez co przechodzą.
Oczywiście się z tobą zgadzam, ludzie zbyt szybko oceniają innych. Stwierdzają - o ten jest idealny, tamta nie ma żadnych problemów, chciałbym być jak oni! A przecież tak na prawdę ich nie znają :P
OdpowiedzUsuńŚwietne zdjęcia ^^
pusta-szklanka.blogspot.com
Dziękuję :)
Usuńtrudno nie zgodzić się z Twoimi słowami dodam tylko, że faktycznie będąc młodszy bardzo przejmowałem się opiniami innych z wiekiem coraz mniej, ludzie będą zawsze gadać, plotkować nawet jeżeli ma to nie wiele wspólnego z prawdą, nauczyłem się, że po prostu trzeba być sobą i robić swoje
OdpowiedzUsuń