Przejdź do głównej zawartości

Wskazane lub przeciw

Autor:
Wyobraź sobie, że wygrałeś taki program jak X Factor, Mam Talent, The Voice of Poland albo Must be the Music. Dla przykładu. Masz jakieś 300 000 w kieszeni i co robisz z tymi pieniędzmi? Pierwszą myślą jest wydanie ich na nowy samochód, podróżowanie po świecie, remont mieszkania. Albo wielkie zakupy.




 Chciałabym przepleść to z moją osobą. Oglądałam któryś z programów powyżej i pomyślałam, co JA zrobiłabym z tymi pieniędzmi, gdybym wygrała... Pierwsza myśl? Identyko. Wydać na siebie. Ale zaraz potem: "A  gdyby tak wznieść się ponad to? I przekazać całą tę kwotę dla jakiejś fundacji? Lub dla miejskiego szpitala, który potrzebuje nowego sprzętu? Na potrzebujące dzieci, na ofiary wojen..."

 Zastanów się, jak odmieniłoby się życie tych ludzi. Wielu chorych mogłoby zacząć prowadzić normalne życie, bo wcześniej zabrakło im funduszy np. na operację. Tylu rodzicom kamień spadłby z serca, bo ich córka czy syn dożyje spokojnej starości...  


Jeśli nie my mamy odmienić tą rzeczywistość, to kto?


Joy

Komentarze

  1. Anonimowy9 listopada 2014 15:01

    Sama nie wiem co zrobiła bym z takim pieniędzmi? Odmienienie czyjegoś życia jest bardzo dobrym rozwiązaniem, ale warto także realizować swoje marzenia i talenty.
    http://wavingirl.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Unknown9 listopada 2014 15:07

      Jasne, że tak :). Chodziło mi raczej, co ja zrobiłabym z tymi pieniędzmi. Ludzie mają różne cele, mój jest ten charytatywny. :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Każdy komentarz i obserwacja wywołują uśmiech i niezwykle motywują.

✓ Komentarze wulgarne są od razu usuwane.
✓ Przyjmuję jedynie konstruktywną krytykę.
✓ Zostaw link do swojego bloga - chętnie poczytam.
✓ Nie bawię się w rzeczy typu: obserwacja za obserwację. Ale jeśli twój blog mi się spodoba - zaobserwuję.
✓ Jeśli komentujesz, zrobię to na pewno u ciebie.

Popularne posty z tego bloga

Publikujesz?

Autor:
Jakby nie dość było, że z całego serca wyczekuję lata, słońce wyszło z samego rana dosłownie na piętnaście minut, a potem zniknęło pod warstwą chmur, ukrywając się przez resztę dnia. Witam was tym pozytywnym akcentem! O czym możemy pomówić dzisiaj? O tym, o czym obiecałam się wypowiadać. Czyli kiedy publikować, a kiedy swoje dzieła zachować w szufladzie? Nie wiem, ale się wypowiem! Zacznijmy od tego, że publikować możemy w różnych formach. Możliwe jest wysłanie swojego tekstu do jednej z młodzieżowych gazet, czasopism literackich, które zwykle chętnie przyjmują kilka akapitów od początkujących, jeśli tylko propagują postęp i samokształcenie. No, nie zawsze, ale warto próbować. Oprócz ucieczki do papierowych opcji, możemy założyć konto na jednym z serwisów internetowych takich jak: * Wattpad, * Sweek, * Blogspot (lub każda inna platforma oferująca założenie własnej strony), * Tumblr, * Facebook (dla odważnych, warto pisać pod pseudonimem).
1 komentarz
Czytaj dalej...

Duże przestrzenie dzielą ludzi

Autor:
Wielu z nas narzeka, że cierpi na samotność. Że nie ma dobrych kontaktów z rodziną. Rozczarował się, że nie wszystko wygląda idealnie jak w telewizyjnym serialu, który oglądają zamiast rozmawiać. Czym jest rozmowa? To sztuka, którą nieczęsto się już stosuje.  Rozmowa to wymiana informacji między dwojgiem ludźmi. Pytanie, odpowiedź. Adresat, odbiorca. Lecz są to przede wszystkim uczucia, które tworzą wspomnienia i więzi. Duże przestrzenie dzielą ludzi. Po jakimś czasie, gdy masz już wszystko: wielki dom, wielki telewizor, wielkie ego i wielkie bogactwo, uświadamiasz sobie, że zgubiłeś jedno. Rodzinę i miłość, to, co łączyło was kiedyś. Czy dom z marmuru, zimny jak lód, może być przytulny? Owszem, jeśli rządzą nim kochający się domownicy. Najczęściej jednak w tej drodze na szczyt tracimy najcenniejsze rzeczy, które z początku nie wydają nam się takie ważne. Dopiero później uświadamiamy sobie, że bez nich nikt tak naprawdę nie żyje. Wiem, że często to, co mamy w telefonie wydaje si
2 komentarze
Czytaj dalej...

la Lune #3

Autor:
Drogi pamiętniku, Ostatnio wydarzyło się aż za dużo. Musiałam wyjechać z nad morza, gdzie przeżyłam wspaniałe chwile, poznałam kogoś. Wczoraj też cudem uniknęłam utonięcia, ale poradziłabym sobie, gdyby nie pomoc tego Eryka. Niestety, Laura wzięła jego numer i kazała mi zadzwonić. Kiedy jest w takim nastroju, lepiej nie dyskutować. Oczywiście przeprosiłam go, za to jak się uniosłam. Stało się to, czego się obawiałam. Spytał co powiem na spacer. Zgodziłam się, ale nie ukrywam, iż nie mam na to ochoty. Chcę tylko wyprostować całą sprawę i tyle. Nie zamierzam niczego zaczynać. Klara zamknęła pamiętnik. Stanęła przed lustrem. - Muszę się ogarnąć. Chociaż trochę, bo nie zamierzam się jakoś specjalnie stroić na to spotkanie – mówiła sama do siebie. Otworzyła szafę. Narzuciła na siebie białą bluzkę i jeansową kamizelkę. Zdecydowała się też na koka na czubku głowy. - Wygodnie i tak jak lubię – skwitowała. - Ile mam jeszcze czasu? Spojrzała na zegarek. Niecałe piętnaście minut. Usłyszała pukani
Prześlij komentarz
Czytaj dalej...