Jak
średniowieczna dama,
w sukni z
atłasu, będę przechadzać
się po
pustych ulicach. I będę się zastanawiać.
Czy mam
uczucia? Dlaczego to się dzieje?
Spójrz, jaki
świat piękny, ale jednak.
Jak spadające
kamienie ze zbocza kwiatów.
Tak samo ja
pasuję tu. Czy to mój świat?
A może
przybyłam ze snu,
o polach z
gwiazd i srebrnym księżycu,
nie mogąc
się pożegnać?
A może moim
domem jest uchylona książka,
niczym okno
na inną rzeczywistość?
Kamienie
ranią kwiaty.
Czym jestem?
Bezlitosnym kamieniem,
czy drobną i
niepozorną jak róża?
Jak
średniowieczna dama w sukni z atłasu.
Jestem jedną
z wielu w mojej epoce,
pamiętaj
jednak... Jak róża.
A każda róża
ma kolce.
Werqa
Ju
Komentarze
Prześlij komentarz
Każdy komentarz i obserwacja wywołują uśmiech i niezwykle motywują.
✓ Komentarze wulgarne są od razu usuwane.
✓ Przyjmuję jedynie konstruktywną krytykę.
✓ Zostaw link do swojego bloga - chętnie poczytam.
✓ Nie bawię się w rzeczy typu: obserwacja za obserwację. Ale jeśli twój blog mi się spodoba - zaobserwuję.
✓ Jeśli komentujesz, zrobię to na pewno u ciebie.