Przejdź do głównej zawartości

Pogoda pod psiakiem

Cześć istotki ludzkie!

Ponieważ nadal nie wpadł mi do głowy genialny pomysł na ponadczasowego posta, rozpocznijmy kolejną notkę z serii "największe niesprawiedliwości świata". Chociaż jest pochmurno, pada deszcz i ogólnie dzień nieciekawy, to proszę o jakiś mały uśmiech. Ostatnio oświeciło mnie, że w sumie sami sprowadzamy na siebie zły humor i zaczątki depresji, choć nobody makes us to do it.

A tutaj pogodne, słoneczne zdjęcie w ramach rekompensaty za pogodę pod psiakiem.



Powróćmy do niesprawiedliwości:

⚓ Wstajesz specjalnie pół godziny wcześniej niż zwykle, by tym razem poranek był w miarę idealny i nie chaotyczny. Podłączasz lokówkę do gniazdka, w radiu leci OneRepublic, robisz sobie fryz. Wychodzisz na zewnątrz, czując się jak królowa najmniejszej płytki chodnikowej.

A na zewnątrz pada.

Docierasz do szkoły i mimo kaptura naciągniętego na głowę, twoje włosy przypominają mokre strąki straconej nadziei.

⚓ Kiedy starasz się nie jeść zbyt dużo, a twoja babcia mówi, że "trochę się poprawiłaś".

⚓ Niesprawiedliwe jest to, że nigdy nie mogę podążać za trendami. Choćbym starała się przesłuchać jak najszybciej nową płytę ZAYNA albo kogo-tam-innego, nagle ludzie zaczynają mówić o czymś kompletnie innym, a ja stoję w towarzystwie jak ziemniak.

⚓ Znajdujesz swoją wymarzoną sukienkę na jakąś specjalną okazję (bal, studniówka, komunia, itp.), postanawiasz zaczekać, by poszukać jeszcze innej wersji kolorystycznej, która byłaby JESZCZE BARDZIEJ IDEALNA, ale jej nie znajdujesz. Wracasz do starej opcji, ale już zniknęła. Tak szybko, jak chipsy wśród znajomych.


Na chwilę obecną to tyle. Podzielcie się swoimi niesprawiedliwościami w komentarzach!

Buziaki,
ja.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Black Heart

Kto miał chociaż raz przemożone wrażenie, że nie wie, co chce w życiu robić..? A jeśli wie, to waha się, czy na pewno będzie się spełniał w danym zawodzie, czy wytrwa? Tematyka dzisiejszego postu nie będzie o doradztwie zawodowym - Boże, broń! Nie wyobrażam sobie, że coś takiego mogłoby wyjść spod mego pióra. Niech ktoś mi o tym przypomni, kiedy skończę jakieś dwadzieścia lat i obym nie została właśnie doradcą zawodowym...  Chciałam napisać, że wszystkiego warto próbować. Mądrość życiowa, o której czytamy, którą napotykamy, nie wzięła się z niczego. Ktoś musiał coś robić, działać, angażować się - a z tym jest teraz problem. Mogę potwierdzić w stu procentach na przykładzie kilku znajomych. Żeby grupowo się w coś zaangażować, wszystkich trzeba ciągnąć na siłę. Żadnej dobrej woli. Żadnej chęci i ciekawości. Zresztą, nie wiedzą co tracą. Najgłębsze wartości życia trzeba odkryć samemu, pokonując swoje wewnętrzne bariery. Nikt niczego się nie nauczy, jedynie czytając książki i cytując...

Tutaj jestem!

Na pewno każdy z młodych, początkujących pisarzy ma taki okres, gdy zastanawia się nad swoim debiutem. Myślimy i myślimy, ale często nasze zmagania spełzają na niczym. Niedawno wysłałam próbkę swojego opowiadania do gazety. Nie otrzymując odpowiedzi przez dłuższy czas, wysłałam kolejny raz swoją prośbę. Tak to się ciągnęło, aż w końcu dostałam odpowiedź. Dosyć neutralną, bo okazało się, że nie mogą umieścić mojego opowiadania, ale zapraszają do wzięcia udziału w konkursie literackim. Okej. Jako, że jestem osobą bardzo dużo myślącą, to zaczęłam układać sobie w głowie przemyślenia i przeróżne wyjścia. Po pierwsze, cieszę się, że chociaż spróbowałam (dziwię się, że nie zwrócili mi uwagi za spam :3), mimo odmowy i postanowiłam zrobić pierwszy krok ku osiągnięciu swojego celu. Lecz co jeszcze mogę zrobić? 

Pokonać złość

/udowodnić, że może być lepiej. Zacznę od tego, że sama często denerwuję się z różnych powodów, ale ten post jest o jednym: człowieku. Każdy z nas zna sytuację, gdy nie może wytrzymać czyjegoś zachowania, sposobu bycia czy po prostu obecności. Zanim zacznę całą rozprawkę o pokonywaniu złości, chcę o czymś wspomnieć. Wiem, że często nie mamy wpływu na nasze uczucia, ale zastanów się, zanim zaczniesz kłócić się z kimś o to, kim jest. Wiem, że jesteśmy tylko ludźmi i niektóre rzeczy nas ponoszą, ale nie możemy mieć pretensji do nikogo za to jak prowadzi swoje życie. Możemy zwrócić uwagę danej osobie, jeżeli coś nam nie pasuje w jej/jego zachowaniu, ale pamiętajmy o konstruktywnej krytyce.