Zobacz
- jaka jestem krucha.
Ale
istnieje jedno wytłumaczenie. Mogę
wysilić
się na uśmiech w chwili smutku,
ale
jestem tylko człowiekiem, rozbijam się,
gdy
upadam na dno.
Usłysz
jak niemo wołam, pomiędzy szlochem.
Gdy
moje łzy plamią niebo, jestem tylko
człowiekiem.
Rozbijam się, gdy
osiągam
dno.
Uśmiecham
się w chwili smutku,
czasem
biorę na siebie za dużo.
Odepchnę
myśl o dnie. Jestem tylko
człowiekiem,
więc wypłynę na powierzchnię.
Werqa
Ju
Hej! :) Macie tutaj taki trochę improwizowany wiersz. :) Nie będę się jakoś rozpisywać, bo jakoś nie mam dziś weny. Miłego dnia!
Komentarze
Prześlij komentarz
Każdy komentarz i obserwacja wywołują uśmiech i niezwykle motywują.
✓ Komentarze wulgarne są od razu usuwane.
✓ Przyjmuję jedynie konstruktywną krytykę.
✓ Zostaw link do swojego bloga - chętnie poczytam.
✓ Nie bawię się w rzeczy typu: obserwacja za obserwację. Ale jeśli twój blog mi się spodoba - zaobserwuję.
✓ Jeśli komentujesz, zrobię to na pewno u ciebie.